Het is prachtig koud weer en ik zit al de hele dag achter de PC. Tijd om even naar buiten te gaan. Naar het strand of duinen? Helaas, deze keer niet want het is al 13.30 uur en om 14.30 uur moet ik op school zijn om de kinderen op te halen. Dan maar een rondje in de wijk. Ik loop hier regelmatig en eigenlijk altijd hetzelfde rondje, vaak in de avond na een dag werken. Ik begin aan hetzelfde rondje als altijd als ik aan het einde van de straat bij een bosje een paaltje met een pijl zie. Loopt hier een wandelroute? Ik kijk snel even op mijn telefoon, de app wandelnetwerk Noord-Holland, en zie dat er inderdaad een route loopt.
Ik volg het plaatje met de pijl en loop zo het “bos” in. De route loopt langs een klein beekje. Links bomen, rechts polder. Prachtige vergezichten en verrassende nieuwe omgeving en dat terwijl ik hier al 10 jaar woon. De route vervolgt zich slingerend langs een leuk paadje aan de rand van het bos en polder. Plotseling komen we bij groter water een en via een bruggetje gaan we naar de overkant. Ik oriënteer me waar we nu precies zijn. De woonwijk ligt aan mijn linkerhand, maar die zie je niet echt. We lopen door en het paadje slingert verder en verder. Opeens zie ik aan mijn linkerhand een groot huis opdoemen. We lopen dus blijkbaar aan de andere kant van de wijk, waar de “grote” huizen staan. Ik ben hier vaak langs gelopen, maar dan in de wijk, met de gedachten dat deze huizen aan de achterkant grote tuinen hebben met vergezichten over de polder. Niks dus, want het paadje loopt aan de achterkant van deze huizen en ik kan zo in de achtertuinen kijken van deze huizen. Niet heel groot en geen uitzicht, want er tussen de polder en de tuinen ligt dit “bosje” waar ik nu loop. Dit paadje is prachtig, maar die tuinen vallen wel tegen. Je gaat toch op een hele andere manier kijken naar deze kapitale villa’s op deze manier.
Het pad vervolgt zich en we kronkelen nu aan de andere kant van de wijk en kijken uit op Alkmaar in de verte. Het is koud en er ligt wat ijs op de sloten. Grote bomen omsluiten het pad en je moet opletten dat je niet door de gladheid in het water glijdt, zo smal is het paadje. Na weer een kilometer komen slaan we af richting de wijk. Het pad gaat door, maar wij staan nu aan het einde en lopen door de wijk terug naar huis en vervolgens naar school. Het is al bijna 14.30 uur namelijk, dus tijd om de kinderen op te halen.
Het was een verrassende wandeling in mijn eigen wijk. Overal liggen dit soort wandelpaden. Je hoeft er helemaal niet ver voor weg. Ga er uit en ontdek ze.
