Mist, mist, mist en een strandloper

De afgelopen dagen is het rustig weer en dat levert in december vaak mist op. Zo ook nu. Het is grijs en grauw en we zitten de hele dag maar een beetje binnen. Hup, op naar het strand. Even er uit. Lekker uit waaien. Eenmaal op het strand was er weinig te zien door de mist. Eigenlijk is dat niet helemaal waar, want er was heel veel te zien. Als je even door de mist heen kijkt zijn het hele mooie kleuren. De zee is koud en ziet er ook koud uit. Ruig, hoge branding en schuim. Het strandzand is grijzig, waar het anders zo mooi geel is. Het helmgras waait heen en weer door de wind en het lijken wel golven op de duinen. De strandtenten doemen op vanuit de mist en zijn aantrekkingsmagneten om wat warms te gaan drinken. Mensen wandelen op het strand en verdwijnen ineens in de mist. Je loopt met velen en toch alleen. Dan zien we beweging bij de branding, strandlopers. Kleine vogeltjes die druk heen en weer rennen tussen diverse schelpjes, kokkels en scheermesjes. Alles wat eetbaar is pakken ze er uit. Ze laten zich niet afschrikken door alle mensen en honden die los lopen en doen hun eigen ding. Snel dat ze zijn! Ze lopen veelvuldig met je mee langs de zee en ze zijn niet bij te houden. Het is een prachtig gezicht. We lopen door en draaien om bij een paal halverwege Egmond en Castricum. Op de terugweg komen we al die vogeltjes weer tegen. Ze blijven maar rennen. We blijven weer even staan om het te bekijken om vervolgens toch maar naar een strandtent te gaan om wat warms te drinken. Ondanks het grijze en grauwe weer toch even lekker buiten geweest.

,

Post navigation

Geef een reactie